Yaklaşık bir sene önce aklıma bir proje geldi, kız çocukları olarak dinlediğimiz masallarla ilgili. Dedim ki, küçükken sürekli olarak bir erkeği kapmakla ilgili olan...

Küçükken farklı masallar dinleseydik nasıl insanlar olurduk?

Çocuğun gördüğü düştür barış. Ananın gördüğü düştür barış. Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış. Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle döner ya baba elinde...

Böyle diyor Zeynep Kurmus Hürbaş Facebook’taki statüsünde. “Peki… “Mış gibi” yapmaya devam ediyor musunuz? Üzülüp ertesi gün hala hiç bir şey yapmıyorsanız, içinize bir daha...

Sözlerime “uyuşturucu ne lanet bir şey?” diye başlamak isterim. Tanıdığım hiç kimse hayatında hiç uyuşturucu kullanmadığı için de oldum olası “kafası” muhabbetini merak ederim....

2 çocuk, 1 sandviç ve şimdi ne olacak?